“Innemend boek dat behoorlijk authentiek overkomt.” Trouw
“Becoming is refined and fortright, gracefully written and at times laugh-out-loud funny.” New York Times
Het boek van Michelle Obama vertelt het verhaal over haar leven, van haar jeugd tot het leven na het presidentschap. Ze groeit op in Chicago, in de wijk South Shore. Samen met haar broer, haar vader en moeder wonen ze in het een klein appartement. Hier leert ze lezen, schrijven, muziek maken en sporten. Ze is een strever en vindt alles leuk, als ze er maar goed in is. Ze heeft het niet slecht thuis. Ze wordt opgevangen in een liefdevolle familie, maar in haar omgeving loopt ze af en toe tegen zaken zoals racisme. Toch hebben haar ouders haar altijd gestimuleerd om haar dromen te volgen. Ze hadden geen geld voor een dure universiteit, maar door haar harde werken wordt ze uiteindelijk toegelaten op Princeton, waar ook haar broer studeert. Ze had een duidelijk doel voor ogen en dat was rechten studeren.
Als ze na het afstuderen bij een groot advocatenkantoor werkt, ontmoet ze de bijzondere Barack Obama. Ze zijn duidelijk aan elkaar gewaagd en hebben verschillende principes. Michelle: duidelijk, gestructureerd, gemotiveerd, streber, georganiseerd, praktisch. Obama: gemotiveerd, chaos, filosofisch, onconventioneel, verfrissend. Toch was Michelle onder de indruk van hem. Ze krijgen een relatie en samen gaan ze de weg in van de politiek. Michelle werkt hard aan haar eigen carrière, totdat het duidelijk wordt dat Obama voor het presidentschap gaat. Daarvoor laat zij haar eigen carriere even voor wat het is, een heftige beslissing.
Het is een bijzondere weg, de weg naar het presidentschap. Het vergt veel van hen als persoon, maar ook van het gezin. Het boek eindigt als Trump zijn intrek neemt in the White House. Michelle eindigt: ‘Mijn visie was misschien ongewoon, maar ik denk dat wat ik die jaren heb ervaren, is wat velen hebben ervaren: een gevoel van vooruitgang, de troost van medeleven, het genoegen van het zien hoe onbezongen en ongeziene Amerikanen een beetje licht vinden.’

Mijn eerste boekenblog op JacSchrijft. Ik heb er even over nagedacht. Over welk boek zal ik als eerste een blog schrijven. Het moet wel een boek zijn dat iets betekent, een boek met een ‘message’. Zeker in deze aparte tijden. Tja, ik kwam al snel uit op Michelle Obama, Becoming. Een boek dat ik vorig jaar kreeg en in de winter heb gelezen. De lovende recensies in de pers laten beloven dat het een prachtig boek is. Goed, de lat is gelegd. Zo was het ook toen het boek uitkwam. Dit boek moest je lezen. Ik ben er ook enthousiast aan begonnen. Ik was nieuwsgierig hoe Michelle het presidentschap ervaarde. Leven als een president of vrouw van in dit geval, is voor een ‘normale’ burger natuurlijk een beetje ‘ver van mijn bed show’. Op de achterkant staat dat haar boek ons uitdaagt om er over na te denken: wie zijn wij en wat willen we worden? Ik was erg benieuwd of dat me ook zou triggeren.
Het begin van het boek was leuk, maar niet meer dan dat. Ze heeft een leuke jeugd gehad en groeide op in een liefdevol gezin. Het lijkt erop dat alles leuk was, van school tot thuis. Daar ging het bij mij ook een beetje mis. Het Amerikaanse sausje is duidelijk. Een degelijk meisje die graag naar school gaat, goeie cijfers wilt halen, netjes haar huiswerk maakt en braaf naar muzieklessen gaat. Ik miste daar toch een beetje de andere kant van het verhaal, de randjes. Is er nooit ruzie? Krijgt ze nooit straf? Wordt ze niet gepest op school of andere school-problemen waar de meeste kinderen mee te maken krijgen? Ze woonde in Chicago, was het daar echt allemaal zo gezellig en leuk? In sommige wijken in Chicago waren gangs aan de macht en was het echt niet altijd zo fijn. Dat zal ze ongetwijfeld wel hebben meegemaakt, maar ze heeft er toch bewust voor gekozen om dit niet mee te nemen in het verhaal. Of eigenlijk, bijna niet. Het wordt af en toe wel genoemd, maar ze lijkt er weinig last van te hebben.
Haar universiteitsleven gaat snel voorbij. Dat leest ook makkelijk. Het wordt namelijk pas echt leuk als Obama in haar leven komt. Eerlijk is eerlijk, we willen toch graag allemaal weten hoe hij is als man. Hoe hebben ze elkaar ontmoet en wat zien ze in elkaar. Ondanks dat ze flinke tegenpolen zijn, klikt het. De weg naar het presidentschap is weer wat trager en is duidelijk een lange weg. Dit is ook zo in het boek. Ik vind dat persoonlijk het minst leuke stukje. Het is wat traag geschreven en het duurt erg lang voordat er wat gebeurt. Meestal heb je wel een dipje in een boek en dat was dit gedeelte duidelijk voor mij.
Het werd weer interessant als Obama als president wordt gekozen en ze het White House mogen betrekken. Voor een leek is het altijd leuk om te lezen hoe het er aan toegaat. Het geeft een kijkje in de keuken. Het zal vast niet altijd heel leuk geweest zijn, maar zo netjes Amerikaans als Michelle is, wordt dat nauwelijks benoemd. Het boek blijft altijd positief, zelfs als Trump in beeld komt.
Michelle Obama heeft heel wat moeten laten voor de carrière van haar man. Ze heeft er hard voor gewerkt om zich op te werken en had een duidelijk doel voor ogen. Een man als president heeft heel wat impact op iedereen in een gezin. Interessant om te lezen hoe zij daar mee omgaat en wat ze heeft gedaan om alles toch voor zichzelf interessant te houden. Het is echt een slimme vrouw, die weet wat ze wilt. Nu het presidentschap voorbij is, is er weer meer tijd voor haarzelf. Die neemt ze ook. Dit boek is daar een begin van.
Ondanks dat ik niet alle delen even interessant vond en soms echt even door moest zetten, ben ik toch onder de indruk. Onder de indruk van de vrouw die Michelle is, die ze was en die ze is geworden. Ben ik gaan nadenken over mezelf? Toch wel. Ik ben namelijk niet iemand die echt een heel doelbewust pad voor ogen heeft. Zij had dat duidelijk wel. Ze stond dus echt linea recta tegen over mij hoe ik in het leven sta. Toch inspireert het om te zien hoe zij zich staande houdt, als donkere vrouw in een heftige wereld. Geïntrigeerd door haar sterkte en zelfvertrouwen. Wellicht heeft het me geholpen om te komen waar ik nu ben; eigenaar van een eigen bedrijfje en teamleider van vier vestigingen. Hoe de dag morgen is, dat weet ik niet. Ik bekijk alles van dag tot dag. Dat zou Michelle anders doen. Dat geeft niet, ik vergeet haar niet. We hebben allemaal idealen. Hopelijk kan ze veel vrouwen inspireren om zich vast te houden aan hun eigen idealen.
Comments are closed